* اگر شخصي باعث رنجش شما مي شود، به اين دليل است که خود در اعماق وجود خود رنج مي کشد و رنج او لبريز مي شود. بنابراين او مستحق مجازات نيست بلکه نيازمند کمک است. اين همان پيام او براي شما است.

*هميشه در اوج است که بادبادکها ريسمان خود را پاره ميکنند...

* شايد ديگران شايسته بخشش تو نباشند، اما مطمعناً تو شايسته آرامش هستي!

* ياد گرفتم که : 1. با احمق بحث نکنم و بگذارم در دنياي احمقانه خويش خوشبخت زندگي کند. 2. با وقيح جدل نکنم چون چيزي براي از دست دادن ندارد و روحم را تباه مي کند . 3. از حسود دوري کنم چون حتي اگر دنيا را هم به او تقديم کنم باز هم از من بيزار خواهد بود . 4. تنهايي را به بودن در جمعي که به آن تعلق ندارم ترجيح دهم.

خيالمان می رسد كه زندگی، همان زندگی دلخواه، موقعی شروع می شود كه موانعی كه بر سر راهمان هستند، كنار بروند: مشكلی كه هم اكنون با آن دست و پنجه نرم می كنيم، كاری كه بايد تمام كنيم، زمانی كه بايد برای كاری صرف كنيم، بدهی هايی كه بايد پرداخت كنيم، و...... بعد از آن، زندگی ما زيبا و لذت بخش خواهد بود
.بعد از آنكه همه اينها را تجربه كرديم، تازه می فهميم كه زندگی همين چيزهايی است كه ما آنها را موانع می شناسيم
 جاده ای بسوی خوشبختی وجود ندارد، خوشبختی، خودِ همين جاده است

مي دوني اگه صخره و سنگ تو مسيره رودخانه ي زندگيت نباشه صداي آب اصلا قشنگ نيست.